04.12.2007

Ne yazsam ne yazsam diye düşünürken kendimi yazarken buluyorum,ama henüz ne yazacagımı bilmiyorum.bakalım yazdıkça bişeyler çıkar elbet diyorum.Başlıyorum;
Yavaş yavaş kış mevsimi kendini göstermeye insanı eve tıkıp dışarı cıkmasına engel olmaya basladı.
Bugün yağmura rağmen giyindim sıkı sıkı,taktım şapkamı kafama ve aldım yıllardır parçalanmayan yeşil şemsiyemi,geçirdim botlarımı ayağıma attım kendimi sokağa.Yağmur çok yağmasada açtım şemsiyemi,ilk önce sigara almalıydım çünkü paket biteli saatler olmuş ve beyine sürekli sigara sigara diye sinyaller gidiyordu.Eve en yakın olan bakkala doğru yürümeye başladım,bakkala girip sigarayı alıp bir hışımla dısarı cıktım.Bir elimde şemsiye sigara paketini açmaya çalıştım,zorda olsa başarıyla sonuçlandı bu eylemim anlık bir mutluluk doldu içime.
Tekrardan yürümeye başladım,uzun zaman olmuştu tek başıma çıkıp dolaşmayalı çokta iyi etmişim be ne güzel huzur doldu içim.(kendi kendine gülme efekti)
Bir yandan sigarayı içmeye,bir yandan şemsiyeyi sabit tutmaya,diğer bir yandan da yoldan geçen arabaların düşman misali sıçrattığı sulardan kaçmaya çalışıyordum.sigarayı başarılı bir şekilde içip bitirmiştim,şemsiye azda olsa sabit durabiliyordu ama sıçrayan sulardan kaçamadım her zaman ki gibi ıslandı yine pantalonumun paçaları,temiz bir küfrettim suyu sıçratan lavuğa.Yola devam etmeliydim çünkü ellerim üşümeye şemsiyeyi istediğim sabitlikte tutamamaya başlamıştım.Bir sigara daha yakıp yola devam ettim eve varıp apartmana girdiğimde bu yürüyüşün kısa ama yorucu olduğunu farkettim,üç katı zorla çıktım.Çıkardığım gibi botlarımı attım kendimi koltuğa,her zaman yaptığım şeyi tekrar yapıyorum şimdi boş boş bilgisayar basında oturup saatleri tüketiyorum.Ha bide yeni farkettim ne yazacagım diye düşünürken bugün içinde yaptıklarımı yazdım,kötü oldu?İyi oldu iyi...(kendi kendine gülme efekti)
Hayden kal selametle...